Perfekcjonizm to nic perfekcyjnego. Nie ma nic wspólnego z perfekcją. Perfekcjonista to osoba, która nieustannie wymaga od siebie lepszych rezultatów i NIGDY nie jest zadowolona z efektu. Bo przecież zawsze można lepiej, prawda?

Perfekcjonista nigdy nie ma czasu i nigdy nie cieszą go sukcesy. Myśli wtedy o kolejnym szczycie do zdobycia. Każde zatrzymanie się, poświęcenie chwili na świętowanie dopiero co osiągniętego celu to strata czasu, bo przecież trzeba zacząć pracować na kolejny sukces!

Perfekcjonista ma ogromne poczucie winy, gdy odpoczywa, pozwala sobie na chwilę wytchnienia czy leniuchowanie. Dla niego to strata czasu.

Perfekcjonizm charakteryzuje też strach przed działaniem, który blokuje, wysysa energię i zabiera radość życia. Jeżeli nie zrobię czegoś perfekcyjnie to po co w ogóle się tym zajmować? A jeżeli nie robię nic to jestem nieudacznikiem, prawda?

Perfekcjonista obawia się opinii innych, jednak sam dla siebie jest najsurowszym krytykiem, który zawsze mówi, że trzeba lepiej, szybciej i wydajniej.

Co zrobić, aby perfekcjonizm przestał nas blokować i zatruwać życie? To ciężka praca, wymagająca codziennych wysiłków, ale jest konieczna, by zacząć działać i ruszyć do przodu.

Jeśli zmagasz się z perfekcjonizmem, a powyższe zdania nie są Ci obce, czytaj dalej. Poniżej przedstawiam 6 sposobów na walkę z perfekcjonizmem.

#1 Przestań porównywać się do innych

Uświadom sobie, że porównywanie siebie do innych jest totalnie bezsensowne. Nie ma dwóch takich samych osób, z taką samą historią i doświadczeniem. Porównywanie siebie do innych rodzi jedynie frustrację i przygnębienie. Kiedy porównujemy się do innych, zazwyczaj skupiamy się na zawężonym obrazie. Widzimy, że ktoś osiągnął więcej niż my, ale nie zwracamy uwagi na historię tej osoby, jej wzloty i upadki. Być może my jesteśmy na początku drogi, a porównujemy się z kimś z bagażem doświadczeń. To absurdalne porównywać siebie do takich osób!
Jeżeli nie możesz wyzbyć się porównywania, zastosuj inną metodę. Porównaj siebie obecnie do siebie sprzed roku czy dwóch lat. Co się zmieniło? Co udało Ci się osiągnąć? Gdzie jesteś teraz a gdzie byłeś wtedy?

#2 Zaplanuj sobie czas na odpoczynek

Tak jak planujesz treningi czy lekcję języków, tak samo zaplanuj sobie czas wolny, który możesz poświęcić na taki odpoczynek na jaki będziesz miał ochotę. Musisz zdać sobie sprawę, że każdy z nas potrzebuje odpoczynku, zwolnienia obrotów, naładowania akumulatorów, by móc efektywnie pracować. Nie jesteś maszyną, która może pracować dzień i noc i nie brać urlopów. Tak, tak, sen też jest potrzebny.

#3 Traktuj porażki jak drogę do celu

Pamiętaj, nie myli się ten, kto nic nie robi. Jeżeli działasz, prędzej czy później popełnisz błąd. Im szybciej przyjmiesz na klatę porażkę, tym lepiej dla Ciebie. Wstań, otrzep się i ruszaj dalej. Porażka to nauka, lekcja, którą dostajemy od życia, aby w przyszłości nie popełnić jeszcze większego błędu. Pozwól sobie na niedoskonałość. To czy robimy coś dobrze czy źle nie definiuje kim jesteśmy, jakimi jesteśmy ludźmi. Nikt z nas nie jest idealny i na pewno nigdy nie będzie.

#4 Doceniaj małe rzeczy

Codziennie pomyśl przynajmniej o 5 rzeczach, za które możesz być wdzięczny. Pyszna kawa, słońce za oknem, pies machający ogonem. Te rzeczy naprawdę trzeba doceniać, bo czynią nasze życie piękniejszym. Więcej o docenianiu małych rzeczy pisałam tutaj. Docenianie małych rzeczy sprawi, że będziemy pozytywniej i łagodniej nastawieni do świata oraz nas samych.

#5 Stosuj metodę małych kroków

Trenuj cierpliwość. Nic nie dzieje się od razu, jak za machnięciem czarodziejskiej różdżki. Krok po kroku, codziennie realizuj swoje cele i marzenia. I nie poddawaj się. Małe kroki naprawdę działają! Perfekcjonista ma tendencję do bagatelizowania małych sukcesów, dla niego najważniejsze jest to, co jeszcze nie zostało osiągnięte. Dlatego tym bardziej skupiajmy się na codziennych drobnych czynnościach, które prowadzą nas do celu.

#6 Miej cele i marzenia!

Pamiętaj, aby Twoje cele były SMART – nie wymagaj od siebie niemożliwego! Więcej o celach SMART pisałam we wpisie: Bądź swoim przyjacielem, a nie szefem. Najlepsze co możesz zrobić dla swojego wewnętrznego perfekcjonisty, by rósł w siłę to postawić przed sobą nierealistyczny cel, który skutecznie powstrzyma Cię przed jakimkolwiek działaniem oraz spotęguje poczucie winy i wyrzuty sumienia. Tylko po co Ci to?

A jakie są Twoje sposoby na walkę z perfekcjonizmem?